Bodrum deyince herkesin aklına mavi deniz, beyaz evler, sabaha kadar süren eğlence geliyor. Tatilcinin gözünde Bodrum hâlâ “rüya gibi” bir yer. Ama işin aslına gelirsek, burada yaşayan için durum biraz farklı. Çünkü biz, denizin tuzunu cebimizde değil, musluğumuzdan akan ya da akamayan suda hissediyoruz! Yaz aylarında burası adeta İstanbul’un arka bahçesi oluyor. Uçaklar dolup taşıyor, yollar kilit, park yeri bulmak mucize, otopark ateş pahası! Tatilci için Bodrum’da bir hafta kafa dinlemek büyük lüks, ama biz o hafta boyunca evden markete gitmeyi bile eziyet görüyoruz. “Bodrum çok pahalı” diye şikâyet eden tatilciler oluyor ya, bir de bizim kışın nasıl yaşadığımıza bakın. Yazın gelen para, kışın bizim cebimizde kalmıyor. Bodrum’un en büyük sıkıntısı hâlâ su. Bir tarafta barajlar kuruyor, diğer tarafta her yaz aynı haber: “Bodrum susuz kaldı.” Çözüm için milyarlık yatırımlar yapılacak deniyor ama daha yolun başındayız. Trafik desen, Bodrum’da artık bir yerden bir yere gitmek, resmen şehirlerarası yolculuk gibi. Ama yine de ne olursa olsun, bu toprak bizim. Tatilci bir hafta sonra bavulunu alıp gidiyor ama biz bu sokaklarda yaşamaya devam ediyoruz. Balıkçının halini de biz biliyoruz, sabah pazara inen teyzenin derdini de. İşte o yüzden Bodrum’u anlatırken sadece gece kulüplerini, beach partilerini değil; köy kahvesindeki sohbeti, mandalina bahçesindeki kokuyu da hatırlatmak lazım. Kısacası özümüzü unutmadan, “Bodrum bitiyor” diyenlere inat, elbirliğiyle Bodrum’u yaşatmamız, güzel günlere kavuşturmamız gerekiyor. Bunu yapmak için herşeyimiz var; deniz, kum, güneş, tarih, doğa, bize has değerler… En önemli eksiğimiz; eksiğimiz doğru planlama. Tren kaçmadan hep birlikte doğru planlama yaparsak gelecek bizim. Tabi aptalca egoları, sen ben kavgalarını, siyasi saçmalıkları bir kenara bırakabilirsek!...